MINI-REVIEW: Griet op de Beeck – Kom hier dat ik u kus

Waar gaat ‘Kom hier dat ik u kus’ over?

Je volgt Mona, als kind, als vierentwintigjarige, en als vijfendertigjarige. Een verhaal over waarom we worden wie we zijn. Over ouders en kinderen. Over kapotte mensen en hoe zij ongewild anderen ook kapotmaken. Over waar verantwoordelijkheid eindigt en schuld begint. Over geheimen en eenzaamheid. Over ziekte en zwijgen. Over de gevaren van sterk zijn. Over vergeten en niet kunnen vergeten. Over jezelf durven redden. En natuurlijk ook nog over de liefde. Omdat dat alles is wat we hebben, of toch bijna.

Ik zag ‘Kom hier dat ik u kus’ overal voorbijkomen met alleen maar positieve reacties. Dus ook al vond ik de titel niet echt aantrekkelijk, ik besloot het boek toch een kans te geven. En ik zal eerlijk zijn, ik had niet het gevoel dat ik een uitzonderlijk boek aan het lezen was. Het ging gewoon over een leven van een meisje in drie delen. De relatie tussen haar ouders, broer en vriend worden daarbij beschreven, maar echt bijzonder vond ik dat niet. Natuurlijk, het is heel mooi geschreven, maar dat was het ook wel een beetje voor mij.

Daarnaast vond ik de Vlaamse taal een beetje irritant. Ik kon maar niet wennen aan de ‘gij’s’ die om je oren vlogen. Ik had dit boek dan ook bijna een onvoldoende gegeven.

Totdat ik het einde las. Heel mooi om de band tussen vader en dochter te zien na alles wat er gebeurd is. Er bleven nog wel wat vragen in mijn hoofd hangen (wat is er nu gebeurd met het zusje en haar stiefmoeder? Daar werd niks meer over gezegd helaas). Maar mooi was het einde zeker.

Conclusie

Al met al vond ik het gewoon niet zo indrukwekkend. Ik kon me niet goed inleven in de hoofdpersonen waardoor het voor mij geen aanrader was. Maar dat zal wel weer aan mij liggen, want echt iedereen is laaiend enthousiast over dit boek…

Geen aanrader volgens Readabook.nl


Griet op de Beeck – Kom hier dat ik u kus | Prometheus | Genre: Roman
Bekijk op Bol.com | Mijn beoordeling: 
(5.5)


4 reacties

  1. Ik heb mijn best gedaan om de eerste wrevel te negeren. En stug door te lezen. Even een paar momenten kon ik zelfs denken dat het best ging. Maar uiteindelijk heel snel een derde doorgebladerd. Dit maak ik heel zelden mee… Wat een vermoeiende schrijfstijl…

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *