Waar gaat ‘Grand Hotel Europa’ over?
De schrijver neemt zijn intrek in het illustere maar in verval geraakte Grand Hotel Europa om te overdenken waar het is misgegaan met Clio, op wie hij in Genua verliefd is geworden en met wie hij in Venetië is gaan wonen. Hij reconstrueert het meeslepende verhaal van liefde in tijden van massatoerisme, van hun reizen naar Malta, Palmaria, Portovenere en de Cinque Terre en hun spannende zoektocht naar het laatste schilderij van Caravaggio. Intussen vat hij een fascinatie op voor de mysteries van Grand Hotel Europa en raakt hij steeds meer betrokken bij het wedervaren van de memorabele personages die het bevolken en die uit een eleganter tijdperk lijken te stammen, terwijl de globalisering ook op die schijnbaar in de tijd gestolde plek om zich heen begint te grijpen.
Ik hoorde zoveel (positieve) verhalen over Grand Hotel Europa dat ik deze roman wel moest lezen. Maar ik zeg het eerlijk: ik ben totaal niet enthousiast. Wat is er mis met mij? Dit boek werd genomineerd voor de Libris Literatuurprijs, dus dan moet het toch goed zijn? Of in ieder geval vermakelijk.
Maar ik vond het niet vermakelijk. Natuurlijk, de prachtige zinnen vlogen je om de oren en het thema massatoerisme is origineel en mega interessant om te lezen. Maar wat mij betreft was dat het ook wel een beetje.
De onsamenhangende en soms zelfs langdradige hoofdstukken vond ik bijvoorbeeld niet zo fijn. Maar ook de vele schilderijen (die ik af en toe wilde opzoeken waardoor het traag las. En dat is niet fijn als de vaart er al niet zo goed in zit).
“Op reis is een vorm van stilstand”
Ilja Leonard Pfeijffer
Maar ook de vele seksscènes en zijn gedachten over vrouwen vond ik wat platvloers. Dat mag het van mij best zijn, maar in dit boek ging het echt nergens over. Toen het Amerikaanse meisje van zestien hem verleidde en, ik zal je de details besparen, wel erg platvloers benaderde, wist ik zeker dat dit boek niet voor mij bestemd was.
Tel daar de hoofdstukken met een flauw aftreksel van Robert Langdon erbij op en je snapt dat ik niet echt tevreden ben over dit boek.
Wat ik wel interessant vond? De passages over massatoerisme. Het zet je echt aan het denken en zeker in tijden van corona, waarbij we allemaal veel minder reizen, is het goed om hier eens bij stil te staan. Zo vond ik de hoofdstukken over Venetië echt vreselijk om te lezen. Ik zou zo graag nog eens teruggaan naar deze mooie stad, maar na dit boek denk ik niet dat ik dat ga doen.
Favoriete quote
“De miljoenen toeristen stampen met hun stinkende slippers en gympen op de verzakkende stenen van een zinkende stad”
Ilja Leonard Pfeijffer
Pagina’s
Hoofdpersonen
Genre
Thema’s: massatoerisme, kunst, liefdesverdriet
Conclusie
Dus wat vond ik van dit boek? Grand Hotel Europa is gewoon niet voor mij weggelegd. Natuurlijk, het was geen slecht boek en het onderwerp was mega interessant, maar daar blijft het wat mij betreft ook bij. Al heeft het boek mij zeker aan het denken gezet. En dat is ook wel wat waard.
