De zeven zussen-reeks van Lucinda Riley is enorm populair. Als boekblogger krijg ik dan ook vaak te vraag of ik deze reeks al gelezen heb en wat ik ervan vond. Ik kon dus niet achterblijven en besloot de boeken een kans te geven. Afgelopen jaar las ik de zeven delen (wat aan de late kant als boekblogger, ik weet het) en in dit artikel geef ik je dan ook graag mijn mening!
1. De zeven zussen
Maia’s verleden brengt haar naar Rio de Janeiro. Daar aangekomen probeert ze met de weinige aanwijzingen die ze heeft haar achtergrond te ontrafelen. Het voert haar tachtig jaar terug in de tijd, naar de bouw van het wereldberoemde Christus de Verlosser-beeld én de roerige jaren twintig in Parijs.
Het is misschien geen hoogstaande literatuur, maar het eerste deel leest zeker lekker weg. Vooral de geschiedenis van Rio de Janeiro gecombineerd met fictie vond ik echt een bijzondere toevoeging van Lucinda Riley.
2. Storm
Na een traumatische ervaring op zee keert Ally kort daarna de zeilwereld de rug toe en besluit ze haar vaders opdracht uit te voeren. Het voert haar naar Noorwegen, naar de onbekende zangeres Anna Landvik, die honderd jaar eerder als eerste het stuk ‘Peer Gynt’ van Grieg opvoerde.
De eerste hoofdstukken waren eigenlijk een herhaling van het vorige boek, maar dan vanuit een andere zus beschreven. Ik maakte me al een beetje zorgen dat ik dit nog zes boeken moest doorstaan. Maar man, wat zat ik ernaast! Wat een heerlijk boek weer. Misschien af en toe langdradig, maar hoe verder je komt, hoe meer diepgang erin zit. De verhaallijn met de verschillende muzikanten vond ik echt fantastisch en ontroerend.
3. Schaduw
Star ontdekt het bestaan van Flore MacNichol, een onafhankelijke, geëmancipeerde vrouw die honderd jaar geleden leefde en die na haar jeugd op het Engelse platteland naar het bruisende Londen vertrok.
Wat een leuke hoofdpersoon is Star. Ik bedoel: ze werkt in een boekwinkel en houdt van literatuur. Dat schemert door elk hoofdstuk heen en dat is heerlijk! Daarnaast is het indrukwekkend hoe Lucinda Riley de geschiedenis van elk karakter zo verweeft in het heden. Waar in het vorige boek veel herhaling was, is dat in dit deel weggelaten. En dat leest gewoon net wat vlotter.
4. Parel
Wanhopig verlaat CeCe Londen in een poging haar verleden te ontrafelen. De enige aanwijzing die ze heeft is een zwart-witfoto en de naam van een vrouw die honderd jaar eerder in Australië leefde. Via de prachtige stranden van het Thaise Krabi reist CeCe naar de ruwe vlaktes van Australië.
Persoonlijk vond ik deze zus iets minder leuk dan de vorige zus Star, maar de landen (Thailand en Australië) vond ik wel weer interessanter. Ik blijf het soms een beetje langdradig vinden, maar net als je denkt: ik leg het boek weg, het is toch niks voor mij, wordt het toch weer interessant en vallen alle puzzelstukjes op hun plek. Heel knap gedaan dus!
5. Maan
Op het landgoed leert Tiggy de oude Chilly kennen, die haar vertelt dat ze een speciale gave heeft en dat het lot bepaald heeft dat hij haar op het pad van haar verleden zal brengen. Hij stuurt haar naar het Spaanse Granada om daar het spoor van de zigeunergemeenschap van Sacromonte te volgen.
Ik denk dat ik dit boek tot nu toe het minste deel vond uit de serie. Het is nog steeds vermakelijk, maar ik vond het hier en daar wat onwaarschijnlijk. Tiggy heeft namelijk krachten en voelt heel goed aan wat er in de toekomst gaat gebeuren. Tja, ik weet het niet helemaal. Dat neemt niet weg dat ik de verhaallijn en vooral de geschiedenis over de verschillende landen en hun personages nog steeds leuk vond om te lezen.
6. Zon
Electra heeft het allemaal voor elkaar: ze is bloedmooi, schatrijk en wereldberoemd. Maar achter dit perfecte plaatje gaat een kwetsbare jonge vrouw schuil, die de oplossing voor haar problemen zoekt in drank en drugs. Dit verhaal brengt je van het bruisende, chaotische Manhattan naar de prachtige, uitgestrekte vlaktes van Kenia.
Dit was wat mij betreft het meest indrukwekkende boek van de serie! Over de Afro-Amerikaanse geschiedenis en wat voor invloed je kunt hebben door kleine veranderingen in te voeren. Hoe moeilijk dat ook is. Misschien af en toe een beetje langdradig (zoals je van de serie wel gewend bent), maar toch blijf je doorlezen omdat je wilt weten hoe de geschiedenis past bij Electra. Het einde maakt alles goed. Zo indrukwekkend, met een speech van Electra waar je om kunt huilen.
7. De zevende zus
Ze was altijd onvindbaar, maar als Georg Hoffman onthult dat hij de zevende zus misschien op het spoor is. Het wordt een race tegen de klok die de zussen de hele wereld over voert. Ze proberen haar spoor te volgen in Nieuw-Zeeland, Canada, Engeland, Frankrijk en Ierland, maar ze lijken steeds een stap achter te lopen…
Dit boek had denk ik de traagste opbouw tot nu toe. Het duurde lang voordat de structuur er was en na 600 pagina’s weet je als lezer eindelijk hoe het zit met de zevende zus. De historie van Ierland zat daarentegen weer fantastisch in elkaar. De noot van de auteur aan het einde is dan ook altijd heerlijk om te lezen! Ik ben nu vooral benieuwd wie Pa Salt is. Ik heb wel een vermoeden, maar we zullen het pas echt in 2023 weten! Ik heb er zin in 😊
Conclusie
Elk boek is af en toe een beetje langdradig, maar dat neemt niet weg dat het heerlijke boeken zijn om even bij weg te dromen. Lucinda Riley neemt je mee over de hele wereld en geeft je een inkijkje in de historie van elk land. En dat vind ik een geniaal concept. Je moet daar als lezer dus wel zeven enorm dikke pillen voor lezen. Maar voor mij was dit geen straf.
Ben je niet zo’n lezer? Dan zou ik eerst met een serie van bijvoorbeeld M.J. Arlidge beginnen. Dat heeft net iets meer spanning en heb je sneller uit.
