Waar gaat ‘Pogingen iets van het leven te maken’ over?
Hendrik Groen mag dan oud zijn, hij is nog lang niet dood. Toegegeven: zijn dagelijkse wandelingen worden steeds korter en hij moet regelmatig naar de huisarts. Technisch gesproken is hij bejaard. Maar waarom zou het leven dan alleen nog maar moeten bestaan uit koffiedrinken achter de geraniums en wachten op het einde? In korte, ogenschijnlijk luchtige, maar vooral openhartige dagboekfragmenten laat Hendrik Groen je een jaar lang meeleven met alle ups en downs van het leven in een verzorgingshuis in Amsterdam-Noord.
In kleine dagboekfragmenten van een jaar laat Hendrik Groen je zien hoe het leven eruitziet in een verzorgingshuis in Amsterdam-Noord. Zo bijzonder om te lezen hoe een 80-jarige man denkt over zijn vrienden, ‘vijanden’ en verzorgers. Dat heb ik altijd al willen weten. Hoe is het om oud te zijn?
Hendrik Groen vertelt hilarisch over zeurende oudjes, kattenkwaad in het huis en vervelende kwaaltjes. Maar het is niet alleen grappig. De onderliggende gedachte is dat we allemaal ouder worden. De één wordt dement, de ander heeft moeite met lopen. Maar dat betekent niet dat het leven geen zin meer heeft. Mooi om te zien dat al zijn vrienden dit op een andere manier nastreven.
Ook vond ik het goed dat dit boek laat zien dat niet alle ouderen lief en schattig zijn. De zeurende oudjes en de kleine pesterijen tussen de bewoners, zijn helaas ook werkelijkheid. Maar dat hoeft nog niet te betekenen dat je geen vrienden kunt maken en geen leuke dingen kunt doen. Ook met de nodige kwaaltjes kun je leuke uitjes verzinnen. Ik ben een klein beetje fan van Hendrik Groen en zijn vrienden.
Conclusie
Het is een bijzonder verhaal dat je nog lang zult bijblijven. Houd je van humor in een boek? Dan is dit boek helemaal geschikt voor jou!
Ik vond het bijzonder de moeite waard dit boek. De nodige humor, maar inderdaad ook een onderliggende boodschap en soms zelfs diep trieste stukjes.
Dit lijkt me een mooi boek! Tof dat het eens uit een andere hoek is geschreven.