Waar gaat ‘Leven en laten leven’ over?
Arthur Ophof had zich het leven toch anders voorgesteld. In plaats van spectaculaire reizen te maken naar verre landen, staat hij vier keer in de week in de file van Purmerend naar Breukelen én in de file van Breukelen naar Purmerend. Groots en meeslepend kun je zijn uitgebluste, kinderloze huwelijk en zijn autovrije hofje voor de deur niet noemen. En hij wordt vijftig, dus de tijd begint te dringen. Maar als zijn werkgever hem ‘helaas’ moet ontslaan en hij er een mooie ontslagvergoeding uit weet te slepen, openen zich onverwachts mooie perspectieven op een geheel nieuw leven…
Hendrik Groen die een roman schrijft. En dan ook nog over een saaie man van rond de vijftig. Ik wist even niet of ik hier blij van werd of dat ik het jammer moest vinden dat het dit keer niet ging over Hendrik Groen zelf en zijn leuke vrienden.
Toch besloot ik het boek te kopen (het blijft Hendrik Groen) en daar heb ik absoluut geen spijt van gehad! Het is weer een hilarisch boek. Ook zonder de ouderen in het verzorgingshuis. Misschien kakt het verhaal in het midden even in en wordt Arthur ineens wel heel saai. Maar aan de andere kant geeft het ook goed weer hoe ongelukkig Arthur eigenlijk is.
Door de korte hoofdstukjes (herkenbaar van de dagboeken) vlieg je door het verhaal heen en is het makkelijk leesbaar. De afwisseling tussen Arthur en zijn vrouw is ook vermakelijk. Leuk om haar gedachtegang te lezen (en te merken dat zij veel meer doorheeft dan hij denkt. Dat maakt het extra hilarisch).
Het einde is leuk en niet helemaal wat je verwacht. Je had bijna gewild dat er nog een hoofdstuk aan vast zou zitten met meer informatie over de toekomst. Maar dit einde heeft ook wel weer zijn charme, dus ik heb niet te klagen.
Conclusie
Wat mij betreft is dit echt een boek dat je in je boekenkast moet hebben staan. De korte hoofdstukjes met veel humor maken het een heerlijk boek om te lezen in de vakantie. Doordat het niet een dik boek is, kun je ‘m ook makkelijk lezen in een korte vakantie of juist tijdens stressvolle dagen als je weinig tijd hebt om te lezen. Misschien is Arthur Ophof niet zo leuk als Hendrik Groen maar het blijft nog steeds vermakelijk en hilarisch om te lezen. Ik ben nog steeds fan!
PS: Wil je weten wat ik van de andere boeken van Hendrik Groen vond? Lees dan mijn recensies van Pogingen iets van het leven te maken en Zolang er leven is.
