Waar gaat het boek ‘Waarover ik praat als ik over hardlopen praat’ over?
In 1982 verkocht Haruki Murakami zijn jazzclub om zich geheel aan het schrijven te wijden. Hij begon toen ook met hardlopen om zijn conditie op peil te houden. Al een jaar later rende hij van Athene naar Marathon. In dit boek, na tientallen wedlopen, triatlons en door de pers bejubelde boeken, onderzoekt hij de invloed die de sport heeft gehad op zijn leven – en op zijn werk. Hij gunt de lezer een blik op de meest persoonlijke en uiteenlopende zaken: van het moment waarop hij besloot schrijver te worden, tot zijn grootste triomfen en teleurstellingen.
Wat een inspirerend boek over een schrijver die 300 kilometer per maand hardloopt (HOE DAN?). Tijdens het lezen kreeg ik gelijk zin om mijn hardloopschoenen aan te trekken. En dat terwijl ik in bikini in de zon van Kaapverdië lag. Dat lijkt me een goed teken.
Het verhaal gaat van marathon naar triatlon. Daar moet je van houden. Als je niet echt van hardlopen houdt, kunnen de verschillende verhalen over zijn wedstrijden een beetje saai worden. Murakami praat namelijk graag over zijn hardlooptijden en wedstrijdschema’s. Maar ik houd daar juist van (ik ben gek op tijden en statistieken. En mijn tijden zijn niet eens bijzonder te noemen).
Er wordt vaak aan mij gevraagd of ik hardlopen wel echt leuk vind of dat het een ‘moetje’ is. Ze geloven niet dat ik hardlopen écht leuk vind. Natuurlijk, ik schop mezelf vaak van de bank af (zeker in deze coronacrisis). Maar als ik eenmaal aan het lopen ben en mijn gedachten de vrije loop laat, dan voel ik dat ik tot rust kom. Zeker na een lange dag werken. Haruki Murakami laat dit op een mooie manier zien: waarom sommige mensen zo van hardlopen houden en wat het met je lichaam doet als je gestrest bent. Mooi om te lezen!
Conclusie
Als hardloper moet je dit boek een keer gelezen hebben! De fijne schrijfstijl en de leuke verhalen over zijn hardloopleven maken het een interessant boek. Ik ben nu heel benieuwd naar zijn andere boeken!
