MINI-REVIEW: Fredrik Backman – En elke ochtend wordt de weg naar huis steeds langer

Waar gaat ‘En elke ochtend wordt de weg naar huis steeds langer’ over?

Een ontroerend beeld van de strijd die een oude man levert om zijn geliefde herinneringen niet kwijt te raken, en van de pogingen van zijn familie om voor hem te zorgen terwijl ze tegelijkertijd ook al een beetje afscheid moeten nemen.

Wat een onverwachts hartverscheurend boek was dit! Ik had niet verwacht dat 66 pagina’s zo’n grote indruk konden achterlaten.

Ik vind dementie sowieso een heftig onderwerp in boeken. Zeker als je de gedachtegang in een boek verwerkt ziet. Dat komt zeker binnen. In het begin van het boek is opa nog vrij helder en heeft hij mooie gesprekken met zijn kleinzoon. Al snel worden de gedachten en gesprekken van opa warrig. Toch voel je de liefde van elke pagina afspatten.

In En elke ochtend wordt de weg naar huis steeds langer volg je drie generaties. Dit was zo mooi, puur, liefdevol en bovenal heel verdrietig. Ik was vooral onder de indruk van het einde. Het liet pijnlijk zien wat deze ziekte doet met een vader, zijn zoon en zijn kleinzoon. Ik moet bekennen dat ik een traantje weggepinkt heb.

Ik kocht dit dunne boek zodat ik op een snelle manier erachter kon komen of de schrijfstijl van Fredrik Backman iets voor mij was. Daar kan ik nu volmondig ‘ja’ op antwoorden. Ik ben fan van deze schrijver!

Conclusie

En elke ochtend wordt de weg naar huis steeds langer is een ontzettende aanrader. Houd de tissues wel bij de hand, want er kan een traantje weggepinkt worden als je de laatste pagina’s leest (dat is mij in ieder geval overkomen).