Waar gaat ‘Kinderen van het ruige land’ over?
Ergens op het noordelijke platteland, in een gebied dat het Ruige Land wordt genoemd, staat een vervallen huis in een bos. Daar groeit een viertal kinderen op, vervreemd van familie en van het dorp dat verderop ligt. Vader is overleden en moeder een levenslustige vrouw. Helaas rent ze weg voor verantwoordelijkheden, achtervolgd door schuldeisers en potentiële vrijers. Kunnen de kinderen ontkomen aan de groeiende problemen, of is hun lot al bepaald? Schrijver Auke Hulst brak definitief door met zijn vierde, sterk autobiografische roman Kinderen van het Ruige Land.
Ik weet niet zo goed wat ik van dit boek moet vinden. Het is een ontroerend verhaal, want hoe kan een gezin jarenlang zo leven? Een moeder dat stiekem het zakgeld uitgeeft van haar dochter bijvoorbeeld. Het is een voorbeeld uit het verhaal dat mij bij zal blijven. Hoe kan een moeder dat doen? Verschrikkelijk!
Maar toch vond ik het moeilijk om het boek helemaal uit te lezen. Ik weet niet precies waardoor dat kwam. Ik miste denk ik een duidelijke lijn in het verhaal en vond het daardoor lastig om mijn aandacht erbij te houden.
Het is een aaneenschakeling van herinneren en gedachten van Kai, maar een echt duidelijk beeld over bijvoorbeeld de moeder krijg je niet. Daar houd ik persoonlijk niet zo van. Ik wil precies weten hoe het verhaal in elkaar steekt. Daar ben ik te nieuwsgierig voor.
Conclusie
Ik denk dat dit boek gewoon niet helemaal mijn ding was en daarom zal ik het boek ook niet aanraden. Maar een onvoldoende heeft het boek wat mij betreft ook weer niet verdiend. Dit komt voornamelijk door de verhaallijn van de moeder uit dit gezin. Geen aanrader dus, maar ik miste een duidelijke lijn in dit boek.
Ik had hetzelfde met dit boek. Ik moet er wel bij zeggen dat ik het niet helemaal heb uitgelezen, maar dat kwam dus doordat ik er geen lijn in zag en het was voor mij gewoon een worsteling aan het worden.
Het klinkt wel als een boek dat heel boeiend had kunnen zijn, maar kan me voorstellen dat het frustrerend is als je geen duidelijk beeld krijgt van de moeder en gebeurtenissen. Ga ‘m dus maar niet lezen 🙂
Ik vond het een indrukwekkende roman. De eerste helft van het boek was mij ook iets te ‘kwajongensachtig’, daarna werd het meer beschouwend. Vooral de epiloog vond ik ontroerend!
Klinkt niet als iets wat mij kan pakken. X
Het klinkt als een ontroerend verhaal, toch jammer dat het je dan niet helemaal kan pakken.