Waar gaat ‘De roos uit het beton’ over?
Als zoon van een voormalig berucht bendelid doet de zeventienjarige Maverick Carter dat op de enige manier die hij kent: hij dealt voor de King Lords. Met het geld kan hij zijn moeder helpen, die zich met twee banen te pletter werkt om voor hen te zorgen terwijl zijn vader in de gevangenis zit. Plotseling heeft hij een baby, Seven, die niet zonder hem kan. En hij komt er al snel achter dat drugs dealen, hard studeren en voor een pasgeboren baby zorgen moeilijker te combineren is dan hij dacht. Dus wanneer Mav de kans krijgt om het rechte pad te bewandelen, grijpt hij die met beide handen aan. Hij zal iedereen die hem bestempelt als hopeloos tuig hun ongelijk bewijzen. Alleen is weglopen niet zomaar een optie, niet wanneer er King Lord-bloed door je aderen stroomt…
Wat een mooi en puur boek! De roos uit het beton is de prequel van The hate u give. Ik wist dus al een beetje wat er ging gebeuren met Maverick en zijn familie. Maar of ik dat erg vond? Absoluut niet! Angie Thomas weet zoveel nieuwe inzichten te geven, dat het je vanaf minuut één weet te boeien.
Het is een mooi verhaal, zelfs in vlagen verdrietig en een boek dat perfect past bij young adults. Dit boek heeft namelijk een tienervader als hoofdpersoon. Persoonlijk heb ik dit nog nooit eerder gezien in een boek en dat maakt dit verhaal alleen maar origineler.
“Rozen, dat zijn fascinerende dingen. Volgens mij kunnen ze meer aan dan mensen”
Meneer Wyatt
Maverick is een hoofdpersoon die fouten maakt en ook nog eens met twee zwangerschappen op jonge leeftijd te maken krijgt. Toch ga je al snel van hem houden. Je gunt hem het geluk, de liefde en vooral een rustig leven.
Er zitten mooie levenslessen in dit verhaal, geschreven met prachtige zinnen. Wat kan Angie Thomas toch heerlijk schrijven!
Favoriete quote
“De appel valt niet ver van de boom, maar soms kan hij wel wat verder rollen. Hij heeft alleen een zetje nodig”
Meneer Wyatt
Pagina’s
Hoofdpersonen
Genre
Thema’s: Racisme, armoede, tienerzwangerschap
Conclusie
Misschien past dit boek niet helemaal bij mijn leeftijd (ik moet toch echt gaan beseffen dat ik ouder dan 30 ben). Waarschijnlijk is het boek ook niet beter dan The hate u give. Maar De roos uit het beton pakt je na een aantal hoofdstukken meteen. Wat mij betreft dus een aanrader om te lezen! (Ook als je niet zo jong meer bent…).
