Waar gaat ‘Onze kinderen’ over?
Wanneer Mia’s vader overlijdt, moet ze samen met haar zus Iris zijn huis leegruimen. Door de tijd die ze daar doorbrengt, komen jeugdherinneringen bovendrijven en leert ze kanten van haar vader, een notoire drinker, kennen die ze niet eerder zag. Iris blijkt zich bepaalde gebeurtenissen heel anders te herinneren dan Mia en wil zo snel mogelijk verder met haar leven. Mia staat op het punt moeder te worden; haar vriendin Sally is zwanger van hun eerste kind. De keuze wie er zwanger zou worden was makkelijk voor Mia, want ze voelt geen behoefte haar DNA door te geven. Maar hoeveel zeggen genen, hoe werken verhalen door tijdens het opgroeien en hoeveel ruimte nemen trauma’s in in een lichaam?
Onze kinderen voelt levensecht aan, omdat het leven niet mooier of dramatischer wordt gemaakt dan het is. Zo gaat het eerste hoofdstuk over de zwangerschap van Mia’s vriendin Sally. Ze vertellen trots het nieuws aan haar vader. Maar niet veel later zijn Mia en haar zus Iris de begrafenis van hun vader aan het regelen. Geluk en verdriet in twee hoofdstukken verwerkt. Zoals het leven kan zijn. En dat komt dus ook heel echt en emotioneel over.
Het is een thema waar iedereen wel een keer mee te maken krijgt in het leven. Je haalt mooie herinneringen op, maar waarschijnlijk komen ook de minder leuke kanten even bovendrijven. Dit zie je heel goed terugkomen in dit boek.
“Mijn zusje is efficiënt, ik raak lamgeslagen als ik zo om me heen kijk, ik kan me niet voorstellen dat ik dit allemaal moet optillen, verplaatsen, weggooien”
Mia
Wat me vooral raakte was dat de twee zussen het huis van hun vader aan het opruimen waren. Herinneringen ophalen, verdriet, welke spullen gaan weg en wat doe je met die lp waar je herinneringen aan hebt? De ene zus wil alles bewaren, de andere zus is rigoureuzer. Komen we niet allemaal een keer in aanraking met deze situatie?
Dit boek is geselecteerd voor de shortlist van de Libris Literatuur Prijs 2022. En dat snap ik helemaal.
Favoriete quote
“Wat vind ik het vreselijk verdrietig dat jullie net langs elkaar heen leven. Ik had me erop verheugd jou te kunnen laten zien wat voor moeder ik zou zijn”
Mia
Pagina’s
Hoofdpersonen
Genre
Conclusie
Verwacht niet dat Onze kinderen een spectaculair verhaal is met grote wereldproblemen. Het is juist een subtiel verhaal dat zo uit het leven gegrepen is. En dat maakt dit boek zo mooi.
Titel: Onze kinderen • Auteur: Renée van Marissing • Uitgever: Querido • Genre: Roman • Pagina’s: 168 • Sterren:
