Waar gaat ‘Dodenwake’ over?
Louis en Rachel Creed zijn met hun twee kleine kinderen en hun kat net verhuisd naar een prachtig huis in Maine. Het is maar een korte wandeling over het bospad naar het dierenkerkhof achter het huis. De kinderlijke spelling van het bordje ‘Pet Sematary’ doet het gelukkige paar glimlachen. Maar wanneer het oeroude kwaad zich ontvouwt, verandert deze glimlach al snel in een afschuwelijke grijns…
Dodenwake (of hoe de meeste mensen dit boek kennen: Pet Sematary) is enorm spannend en met vlagen gruwelijk.
Het verhaal moest wel even op gang komen. Daar heb ik normaal gesproken moeite mee als het om een spannend boek gaat. Maar bij Dodenwake had ik daar totaal geen last van. Het maakte het verhaal alleen maar interessanter om te weten hoe de begraafplaats eruitziet en wie alle mensen uit het verhaal zijn.
Misschien kwam het ook wel door het einde. Het einde maakte namelijk heel veel goed. Het is gruwelijk, echte horror (wat eigenlijk totaal niet bij mij past), maar door de lange aanloop vond ik het fantastisch.
“Het is net alsof de mensen de dood willen vergeten”
Norma Crandall
Ook al is het verhaal ongeloofwaardig en is het niet ‘echt’, toch voelt het wel zo. Stephen King weet dit altijd zo goed neer te zetten! Ik ben dan ook benieuwd naar de film, omdat het me moeilijk lijkt om dit verhaal realistisch te verfilmen.
Ik kon het boek niet wegleggen. De laatste hoofdstukken heb ik dan ook midden in de nacht gelezen. En dat is een goed teken, toch? Alhoewel, na dit boek zijn katten in de buurt van een kerkhof niet te vertrouwen…
Favoriete quote
“Hij besefte heel goed dat hij op een smalle balk boven een zee van krankzinnigheid balanceerde”
Louis Creed
Pagina’s
Hoofdpersonen
Genre
Thema’s: De dood, huisdieren, sterfelijkheid
Conclusie
Dodenwake moet even op gang komen, maar dan heb je ook wat. Het verhaal is spannend en zelfs met vlagen gruwelijk. Een echte aanrader als je van de stijl van Stephen King houdt!
